انواع شبکه های سیمی

انواع شبکه های سیمی را می توان به صورت زیر مشاهده کرد:

شبکه Dial-up

در حال حاضر ارتباطات Dial-up تقریباً منقرض شده است، اما لازم به ذکر است که به اختصار ذکر شود زیرا اولین روشی که برای دسترسی به اینترنت در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار گرفت، شبکه Dial-up بود که ظهور انقلاب ارتباطات دیجیتال سیمی را ممکن کرد.

با تلفن سیمی تنها یک شکل از ارتباط می تواند از طریق کانال عبور کند.یک مودم Dial-up سیگنال های دیجیتال را از یک کامپیوتر به سیگنال های آنالوگ تبدیل می کند که از طریق یک "تماس تلفنی" با سرور ارائه دهنده خدمات اینترنت از روی خط تلفن عبور می کنند.

طراحی تلفن سیمی دارای اشکالات متعددی است.برخلاف سیگنال های دیجیتال، سیگنال آنالوگ شماره گیری تا حدودی ناکارآمد است.این همان نوع اتصال است که اگر فردی با همان اتصال تماس تلفنی برقرار کند، به راحتی اتصال اینترنت شما را محدود می کند.

اتصال کابل شبکه

اتصال اینترنت کابلی شکلی از ارتباطات سیمی به پهنای باند است. از طریق استفاده از مودم کابلی، کاربران می توانند از طریق خطوط تلویزیون کابلی سیمی به اینترنت دسترسی داشته باشند. مودم ها می توانند دسترسی بسیار سریع به اینترنت را از طریق کابل های سیمی فراهم کنند.

شبکه خط مشترک دیجیتال

از DSL استفاده می کندکه مخفف Digital Subscriber Line Copper خطوط تلفن است با اتصال دو سیم مجزا به کاربر به طوری که سرویس همزمان با خدمات تلفن ثابت ارائه می شود و اتصال دو سیم مجزا این امکان را برای مشتریان فراهم می کند که در هنگام مرور اینترنت تماس بگیرند. .

شبکه فیبر نوری

خدمات اینترنت فیبر یکی از بهترین گزینه های پهن باند خانگی در بازار است که توسط شرکت ها ارائه می شود و در مقایسه با خطوط کابل سیمی سنتی از سیگنال های نوری برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند.

در شبکه‌های فیبر سیمی، از یک دستگاه تخصصی برای انتقال و تبدیل سیگنال‌های الکتریکی به نور در انتهای اولیه استفاده می‌شود، سپس این نور منعکس شده و از طریق کابل‌های شیشه‌ای/پلاستیکی منتقل می‌شود، سپس انتهای گیرنده سیگنال نوری را دوباره به اطلاعات تبدیل می‌کند. به شکلی که دستگاه شما زمانی که به مقصد می رسد بتواند از آن استفاده کند.